Milyonları ağlatan, gerçek hikayesiyle meraka sevk eden, Ümit Yaşar Oğuzcan’ın yazdığı, “Milyon Kere Ayten” şiirinden esinlenilerek yazılan Roman!
Hem yanımda hem de çok uzaktasın.
İnsanın aynası gözleridir derler. Nasıl bakarsa, öyle yansıtır içini.
Benim aynam hiç olmamıştı, çevrem yükselme tutkusuna yenilmiş riyakârlar, birbirinin kuyusunu kazan hırs tutkunlarıyla kaplanmıştı. Annem; “En büyük yalnızlık, milyonların arasında nefessiz kalmak.” derdi, bazen öyle kesiliyordu ki nefesim, içimin günden güne öldüğünü kimse bilmezdi.
Onu ilk defa bir düğün günü gördüm. Şımarık kız çocuğuna benzeyen asi buklelerini omuzlarında tutmak imkânsızdı. Kızınca hırçın, dalınca sonsuz, gülünce eşsiz bir ummandı bakışları. Herkes mavi gözlü olabilirdi ama onun gözleri başkaydı. Sormayın Ayten’i anlatamam, tarifi öyle imkânsızdı. Anlatabilsem kıskanacaktı deniz, anlatabilsem hasedinden yarılacaktı gök kubbe, anlattığım gün açmaya utanacaktı menekşe, anlatabilsem binlerce parçaya bölünürdü adı.
