Depresyon Sokağı

İyi bir şey olunca, birine güvenince,
birini sevince hep kendimi olumsuzluklara hazırlıyorum.
Hiçbir zaman tam anlamıyla mutluluğu yaşayamıyorum;
en mutlu anımda bile içimde hep bir paranoya.
Olsun, buna da şükür, beddua etmiyorum,
fakat dilerim beni böyle şüpheci bir insana dönüştürenler bir gün bu hissi
gülümserken depresyonu arka sokaklarında tadar.