“Başka bir yol var mı? Başka bir düşünce, başka
bir hissiyat, başka bir felsefe var mı dünyayı bir bahçe haline getirebilecek? İnsanoğlunun insanca yaşamasını, köleliğin kalkmasını, ırkçılığın kalmamasını öven bir yol var mı?
Bir hayal dünyasında yaşıyorum belki ama ona inanıyorum.
Bir gün gerçekleşecek…”
“Edremit Ortaokulundayım… On beş yaşındayım…
Yıl 1951. Kapatılmış olan Halkevi Kütüphanesi babamın emrinde. Bütün klasikler orada. Tolstoy, Dostoyevski, Zoşçenko okuyorum ki, nasıl okuyorum! Futbol oynuyorum. Koşuyorum. Ve öyküler yazıyorum. Ben, artık
genç öykü yazarı Tuncel Kurtiz’im!”
(Tuncel Kurtiz)
