Cahit Zarifoğlu’na ait hangi metin olursa olsun, onun dünyasına bir iklime geçer gibi girersiniz. Yeni bir iklime girmenin ne gibi etkileri oluyorsa, nasıl değiştiriyorsa insanı öylece değişirsiniz.
Alim Karaman
Türkçe’de hem hem âhenge ulaşmak, hem de duygu iletişimini sağlamanın belki de en çetin bir şairlik görevi olduğu günümüzde, bir de buna “avucunda kor tutmayı” eklemişti. “Hal”ini iyiye doğru sürekli yüceltirken, “şiir”ini de yeni “hal”ine uydurma savaşında idi.
Prof. Dr. Hüseyin Hatemi
Cahit Zarifoğlu o hale gelmişti ki, kendi dünyası içinde bir şiir dili kurmuştu ve bunu çok iyi kullanırdı. Yani şiire, o anlatılmaz olana ait bir durum çıktığı zaman, bir algılama olduğu zaman onu hemen anında şiire döküverirdi.
Erdem Beyazıt
